işlədilmə — «İşlədilmək»dən f. is. Maşınların işlədilməsi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
işlədilmək — məch. 1. İstifadə edilmək, tətbiq edilmək, hərəkətə gətirilmək, işə salınmaq. Cihazların işlədilmək qaydası. 2. Danışıqda, yazıda istifadə edilmək. Danışıqda qəliz sözlər işlədilməməlidir. Onun məqaləsində çoxlu termin işlədilmişdir. 3. Sərf… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
istemal — is. <ər.> İşlətmə, istifadə etmə, tətbiq etmə. <Mirzə:> On gün ki siz dərman istemalına məşğul olacaqsınız, o gərək gecə və gündüz sizin yanınızda olsun. Ə. H.. İstemal etmək – işlətmək, istifadə etmək, tətbiq etmək. <Mirzə:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
başıdaşlı — sif. və is. dan. Bədbəxt, başıbəlalı, biçarə, yazıq, məzlum (bəzən qarğış, məzəmmət yerində işlənir). Məgər gözlüyün ixtirası və onun işlədilməsi də başıdaşlı kafirlərin işi deyilmi? M. F. A.. Ay başıdaşlı kişi, dinmə, uşaqdır uşağım. M. Ə. S..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
haram — sif. <ər.> 1. İslam dininin ehkamlarına görə yeyilməsinə, işlədilməsinə icazə verilməyən (halal əksi). Haram mal bərəkət tutmaz. (Ata. sözü). <Yaşlı kişi:> Mən tamamilə mövhumatçı bir gəncdim, din və şəriətin haram bildiyi heç bir iş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yeyilmək — məch. 1. Ağızda çeynəyib udulmaq, mədəyə ötürülmək. Çörək yeyilmək. Xörək yeyilmək. Yemək yeyilmək. – Mirzənin atasının evində nahar yeyilirdi. Ə. H.. 2. Yeməyə sərf edilmək; işlədilmək. Evimizdə çox şəkər yeyilir. 3. Xarici təsir nəticəsində… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həram — ə. 1) yasaq olmuş; qadağan; 2) toxunulmaz, müqəddəs; 3) şəriətə görə, yeyilməsinə, işlədilməsinə icazə verilməyən, halal olmayan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ifrad — ə. 1) tək qoyma, təkləmə; 2) dilçilikdə: sözün kəmiyyətcə təkdə işlədilməsi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
istilah — ə. 1) sözün hamı tərəfindən qəbul edilmiş mənada işlədilməsi; 2) xüsusi ifadə; 3) termin; 4) lüğət … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ləffü nəşr — ə. «bükmə və yayma» klassik şeirdə sonrakı misralarda təyin, tamamlıq və xəbərlə tamamlanan sözlərin ilk misralarda işlədilməsi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
məcaz — ə. 1) keçid, keçmə; 2) kinayəli, eyhamlı (söz və ifadə haqqında); 3) həqiqi mənada deyil, bənzətmə və b. mənada işlədilmə (söz, ifadə və s. haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
